اکثر چیزهای جدیدی که می‌خریم و یا هدیه می‌گیریم یک خاصیت مشترک دارند، در روزها و هفته‌های اول شدیدا هواسمان بهش هست و به شدت مواظبش هستیم. اما به مرور زمان از میزان این حساسیت کاسته می‌شود. در توسعه نرم‌افزار نیز همین روند تکرار می‌شود، در هفته‌های اول توسعه یک نرم‌افزار جدید حساسیت ویژه‌ای به به طراحی ساده و نوشتن کدهای تمییز و Refactoring پیوسته داریم، اما به مرور و با افزایش پیچیدگی و فشارها از میزان این حساسیت کاسته می‌شود و میزان کیفیت داخلی نرم‌افزار کاهش می‌یابد. اما ما به عنوان یک توسعه‌دهنده وظیفه داریم تا کد خود را در طول زمان تمیز نگهداری کنیم.

یاد بگیریم وقتی در جایی کمپ می‌زنیم آنجا را تمیزتر از قبل‌اش ترک کنیم. این جمله به عنوان قانون بوی اسکات شناخته می‌شود و می‌تواند به عنوان راه حل ما برای حفظ کیفیت کد در طول زمان به‌کار برود. قانون بوی اسکات در شکل نرم‌افزاری آن تاکید می‌کند که با هر commit کیفیت کد را نسبت به قبل بهبود ببخشیم. در پست تئوری پنجره شکسته، سوال «در برابر پنجره‌های شکسته باید چگونه عمل کرد؟»  مطرح شد که، شکل دیگر پاسخی که برای آن ارائه شد همان قانون بوی اسکات هست. و باز در آخر توصیه می‌کنم که برای حفظ کیفیت کد در طول زمان هیچ فرصتی را از دست ندهید و به صورت پیوسته و در فواصل زمانی بسیار کوتاه Refactoring را بر روی کدهای خود انجام دهید.